Hoera, we zijn in Canada

Onze reis begon op Schiphol met onze eerste full body scan. “Meneer, wat zit er in uw linker broekzak? Ah, dat is een zakdoek. Dat is geen probleem. En mevrouw, wat heeft u daar achter op uw broek. Oh, dat zijn metalen knoopjes. Nou, vooruit dan…”
Na de arrestatie bij de douane in Washington DC (verklaringen ondertekenen, vingerafdrukken geven, pasfoto maken en een verhoor over ons doen en laten), vrij snel ook weer vrijgelaten om de koffers te pakken en 100 meter verderop weer in te leveren. Werkverschaffing onder het mom van terrorisme bestrijding.
De vlucht verliep zo oncomfortabel als je mag verwachten van twee lange vluchten in een kleine stoel naast een dikke Amerikaan, maar dat hebben we ervoor over. In Seattle gedoe met de huurauto, maar uiteindelijk op weg gegaan in een Jeep Patriot. On the road again…

De volgende dag vroeg vertrokken en Canada in gereden. Via de ‘Gold Rush Trail’ doorgereden naar het noorden van Canada. In Smithers het tempo terug gebracht en tijd genomen voor een ‘cross-country’ over onverharde wegen door het afgelegen Babine Mountains Provincial Park. Een prachtige route, met helaas nog weinig Wildlife. Wat arenden, springende zalmen, korhoenders, een soort muskusrat(?) en in-de-verte-herten.

Het weer hier in het noorden is redelijk. Zonnetje, af en toe een buitje en toch zeker 14 graden! Vandaag was het tijd voor een wandeling, en we besloten dat ‘Kathlyn Glacier’ en ‘Twin waterfalls’ wel aantrekkelijk klonk. Een prachtige wandeling in de zon beloofde een mooie dag… tot Koen uitgleed over natte rotsen en met zijn hoofd tegen een enorme steen knalde. Het zag er even dramatisch uit, met een snee in zijn hoofd waaruit het bloed over zijn gezicht liep. Met een provisorisch verband van twee dikke tissues onder een muts snel naar het ziekenhuis. Het viel gelukkig mee. We waren bang dat onze boottocht in het water zou vallen.

Met twee hechtingen en wat pijnstillers op weg naar Hazelton. Onderweg onze eerste zwarte beer gezien! Een bezoek gebracht aan het ‘Ksan historic village; een dorp van ‘longhouses’, de traditionele woningen van de Gitxsan natives (indianen). De huizen van de wolf-, kikker-, fireweed-, en arend-clan waren te bezichtigen en stonden vol met houten maskers, manden, dozen van hout, hoofdtooien en ‘knopen-dekens’. Ook de totempalen waren erg mooi.

Op de route naar Terrace zowaar nog een zwarte beer gezien. Onderweg ook onze eerste serieuze regenbui. Morgen naar Prince Rupert, waar in de avond de pont naar Haida Gwaii vertrekt, een afgelegen eilandengroep in een woeste oceaan. Laten we hopen dat Koen z’n hoofd erbij houdt…

0 gedachten over “Hoera, we zijn in Canada

Geef een reactie